مظلوم دوران
ز هــجران حــسن مـــظلوم دوران دلــم ابــر و نسيم چشـم باران
شــرنـــگ تـــهمت نـامــردمانش شــرار زهـر او را كــرده آسان
***
حسن ( ع ) صلح اش قيام كربلا بود دلـش بـا نهضت خون خدا بود
چــو رســوا كرد صلح اش مكرمكار زميــنه ســاز روز نينـــوا بـود
سجادي زاده .گنبد كاووس
مهمان رضا(ع)
مهمان رضا(ع) گشتم و آقــا نظرم كرد
انوار حريم حــرمش سيم و زرم كرد
سيم وزر از او منزلت و مر تبه اي يافت
چيز دگري بودم و آقـــــا دگرم كرد
سرشار وجودم همه از بي خـــبري بود
عشقش ز جهان دگري با خــبرم كرد
من را كه وجودم همــه خود بود سراپا
عشقش به مدد آمد و از خود به درم كرد
ميلاد رضا(ع) شربت فردوس به من داد
صد حيف كه انگور جفا خون جگرم كرد
سيدابراهيم سجادي زاده . گنبد كاووس
باسمه تعالي
بر اساس خطبه ي 226 حضرت علي (ع) در نهج البلاغه ، هنگام وداع با پيامبر (ص)
وداع
اي چراغ منيرم اي استاد / پدر ومادرم فداي تو باد
رشته ي وصل آ سمان وزمين / در فراق تو بر زمين افتاد
بي تو گل هاي عشق مي ميرند / باغ ما كي دگر شود آ باد ؟
مرگت از كوه سيل غم آورد / سيل اشكم امان نخواهد داد
كوه ماتم كه ريخت بر سر ما / در فراق تو كس ندارد ياد
امر كردي به ما شكيبايي / ورنه بس اندك است اين فرياد
درحضور خداي خود اي جان / دل ما را به ياد ما كن شاد
سيد ابراهيم سجادي زاده گنبد كاووس
بر اساس خطبه ي 226 حضرت علي (ع) در نهج البلاغه ، هنگام وداع با پيامبر (ص)
وداع
| اي چراغ منيرم اي استاد | پدر و مادرم فداي تو باد |
| رشته ي وصل آسمان و زمين | در فراق تو بر زمين افتاد |
| بي تو گل هاي عشق مي ميرند | باغ ما كي دگر شود آباد ؟ |
| مرگت از كوه سيل غم آورد | سيل اشكم امان نخواهد داد |
| كوه ماتم كه ريخت به سر ما | در فراق تو كس ندارد ياد |
| امر كردي به ما شكيبايي | ور نه پس اندك است اين فرياد |
| در حضور خداي خود اي جان | دل ما را به ياد ما كن شاد |