غنچه ي خوشبو

هر غنچه اي شكفت كه خوشبو نمي شود         هر موي تاب خورده كه گيسو نمي شود

در ادعا ستاره شود عاشق از شمار                    هر عاشقي  كه لايق آن كو نمي شود

گنبد ،حرم، ضريح طلا ، وامدار او                  هر گنبدي كه گنبد مينو نمي شود

ضامن زياد هست و ضمانت هميشگي              هر ضامني كه ضامن آهو نمي شود

او ضامن تمام غريبان خسته است                    عاشق زكوي او به دگرسو نمي شود

دل هاي عاشقان حقيقت كنار او                     هر ساحلي كه لايق پهلو نمي شود

دستي كه با طلاي حرم آشنا شود                          ديگر اسير رنگ النگو نمي شود

«سجاد» اگر غزلسراي حريم رضا(ع) شود            ديگر براي غير، سخنگو،نمي شود

                                              سيد ابراهيم سجادي زاده . گنبد كاووس

                                  باسمه تعالي

                               چتر محبت

چتر داران زكجا آمده ايد؟                 گرد اين خانه چرا آمده ايد؟

گنبدي ساخته ايد از پرها                مگر از كوي رضا (ع)آمده ايد؟

چيست ؟اين ابر كه غم مي بارد          مگر اين جا به عزا آمده ايد؟

زير پرها، گل پرپر  شده ايست                راوي زهر جفا آمده ايد

او امام است وشما زائر او                زائر جود و سخا آمده ايد

پر زدن گرد حرم حق شماست         كه به اين صحن و سرا آمده ايد

پركي هديه ي «سجاد»  كنيد           كه به درگاه شفا آمده ايد

                                         سيد ابراهيم سجادي زاده .گنبد كاووس

                                             آواي دل

محبوب خدايي و براي همه اي                     راضي به رضايش كه رضاي همه اي                 

هر قلب طلا شده ترا مي خواند                      در معدن عاشقي ،طلاي همه اي

پرواز پرندگان زيباي سلام                            زوار و تو  و تو رهگشاي همه اي

بيمار تو ام ، رضا ،رضا درمانم                        داروي دل من و دواي همه اي

عاشق فقط از عشق شفا مي خواهد                 يعني كه شفايي و شفاي همه اي

هر هديه ي زوار حرم ،نظر دلي است                دل هديه ي تو، كه دلرباي همه اي

دل از تو برات كربلا مي خواهد                        آقا، كه برات كربلاي همه اي

با حاجت خود گر چه به سويت آييم                   خود حاجت گرديده رواي همه اي

«سجاد» اگر باتو نـــــــــوايي دارد                     آواي دلي و ني نواي همه اي

                                                     سيد ابراهيم سجادي زاده. گنبد كاووس

                                      بسمه تعالي

                                      دختر آفتاب

اي دختر آفتاب تابان                 الگوي جوان علم و عرفان

اي وعده ي صادق  محقق           خورشيد قم، افتخار ايران

الگوي كمال دختراني                 در علم و عفاف و مهر و ايمان

تو زينب روضه ي رضايي              يافاطمه ي غم خراسان

انوار حريم بارگاهت                  وصل است به نور باغ رضوان

هركس كه شناخت جايگاهت           خورشيد صفت شود فروزان

از راه منير مشهد وقم                      تا  باغ بهشتيان    شتابان

ايام كرامت است و ساعي              در راز و نياز، از دل وجان

شايد زكرامت تو نامش               در دفتر زائر تو شايان

               سيد ابراهيم سجادي زاده – گنبد كاووس

مهمان رضا(ع)

مهمان رضا(ع) گشتم و آقــا نظرم كرد
انوار  حريم حــرمش سيم و زرم كرد
سيم وزر از او منزلت و مر تبه اي يافت
چيز دگري بودم و آقـــــا دگرم كرد
سرشار وجودم همه از بي خـــبري  بود
عشقش ز جهان دگري با خــبرم كرد
من را كه وجودم همــه خود بود  سراپا
عشقش به مدد آمد و از خود به درم كرد
ميلاد رضا(ع) شربت فردوس به من داد
صد حيف كه انگور جفا خون جگرم كرد

                                                                          سيدابراهيم سجادي زاده . گنبد كاووس